قضیه سم‌پاشی هوایی (اکوادور علیه کلمبیا) تریل اسملتر قرن بیست‌و‌یکم؟

نویسنده

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه

چکیده

دعوای اکوادور علیه کلمبیا معروف به قضیه سم‌پاشی هوایی که در 31 مارس 2008 تحت رسیدگی دیوان بین‌المللی دادگستری قرار گرفت، مستعد طرح نکات و مسائلی است که از بُعد زیست‌محیطی خصوصاً در حوزه آلودگی‌های مرز‌گذر قابل بررسی است به‌نحوی که برخی محققین بدان لقب تریل اسملتر قرن بیست‌و‌یکم داده‌اند.قضیه تریل اسملتر (دعوای میان ایالات متحده آمریکا و کانادا) نزد علاقه‌مندان مباحث حقوق بین‌الملل محیط‌زیست، موضوع ناشناخته‌ای نیست. در باب شهرت و آوازه قضیه مذکور، همین بس که به گفته پرو تیلورمی‌توان آن را «ضرب‌المثل» حقوق بین‌الملل محیط‌زیست دانست. بی‌شک مهم‌ترین و ارزنده‌ترین ره‌آورد رأی داوری تریل اسملتر را باید در اصل «استفاده غیر زیان‌بار از سرزمین»خلاصه کرد. اینکه قضیه سم‌پاشی هوایی تا چه حد ظرفیت توسعه و تبیین جایگاه اصل مذکور در نظام حقوق بین‌الملل محیط‌زیست را دارد، ضمن پرهیز از هرگونه پیش‌داوری ـ قبل از صدور رأی و تصمیم نهایی دیوان بین‌المللی دادگستری ـ‌ نیازمند مداقه و بررسی بیشتری پیرامون سابقه قضایی و ادبیات حقوقیِ به‌جای‌مانده در این زمینه است و مقاله حاضر سعی می‌کند در این مسیر گامی بردارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Case Concerning Aerial Herbicide Spraying (Ecuador v. Colombia),the 21th Century Trail Smelter?

نویسنده [English]

  • Babak Vosoughi Fard
چکیده [English]

Ecuador’s claim against Colombia or "Aerial Herbicide Spraying Case" was heard by the ICJ at 31 March 2008. It contains some points and issues which are ecologically of high importance in trans-boundary pollutions so that some experts call it “Trail Smelter” of the twenty-first century. The Trail Smelter case (USA v. Canada) is not an unknown issue for those interested in the international environmental law. It is so famous that Prue Taylor maintains it can be called an international environmental law proverb. The most important finding in the Trail Smelter award may be certainly summarized as principle of sic utere tuo ut alienum non. Hence, the Aerial Herbicide Spraying case has developed and established this principle in international environmental law system but without prejudgment and before ICJ’s final decision, more study still needs to be made through the judicial precedent and legal literature to clarify the different aspects of it.