عزیزی, ستار. (1386). استقلال کوزوو: بررسی مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بین الملل. مجله حقوقی بین المللی, 25(شماره 38 (بهار و تابستان)), 11-45. doi: 10.22066/cilamag.2016.17396
ستار عزیزی. "استقلال کوزوو: بررسی مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بین الملل". مجله حقوقی بین المللی, 25, شماره 38 (بهار و تابستان), 1386, 11-45. doi: 10.22066/cilamag.2016.17396
عزیزی, ستار. (1386). 'استقلال کوزوو: بررسی مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بین الملل', مجله حقوقی بین المللی, 25(شماره 38 (بهار و تابستان)), pp. 11-45. doi: 10.22066/cilamag.2016.17396
عزیزی, ستار. استقلال کوزوو: بررسی مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بین الملل. مجله حقوقی بین المللی, 1386; 25(شماره 38 (بهار و تابستان)): 11-45. doi: 10.22066/cilamag.2016.17396
استقلال کوزوو: بررسی مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بین الملل
ایالت کوزوو در 17 فوریه 2008 علی‌رغم اعلام مخالفت شدید صربستان، روسیه و چین، اعلامیه استقلال خود را صادر نمود که تا زمان نگارش این مقاله از سوی 41 کشور به‌رسمیت شناخته شده است. علمای حقوق بینالملل در خصوص مشروعیت جدایی یک‌جانبه در حقوق بینالملل، دو موضع متفاوت اتخاذ کردهاند. گروه اول بر این اعتقادند که در حقوق بینالملل، حقی برای مردمِ ساکن در قسمتی از سرزمین یک دولت برای جدا شدن یک‌جانبه و بدون کسب رضایت دولت پیشین وجود ندارد و قواعد حقوق بینالملل از جمله اصل حفظ تمامیت ارضی دولتها از یکپارچگی سرزمینی کشورها حمایت میکنند. اما گروهی دیگر بر این باورند که در نظام حقوق بینالملل قاعدهای در مورد «حق جدا شدن» یا «ممنوعیت جدا شدن» یک‌جانبه قسمتی از سرزمین یک دولت، نفیاً یا اثباتاً وجود ندارد و دولت جدید درصورتی که بتواند به‌صورت مؤثر به اعمـال حاکمیـت بپـردازد، مـوجودیت آن بـه‌عنوان تابع جدید حقوق بینالملل قابل پذیرش خواهد بود. در این مقاله پس از بررسی دو رهیافت فوق‌الذکر، مورد کوزوو به‌عنوان آخرین دولتی که به‌صورت یک‌جانبه اعلام استقلال نموده واکنش و موضع جامعه بینالمللی جهت تبیین عملکرد جدید دولتها در این ارتباط مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. فرضیه مورد نظر نگارنده آن است که قضیه کوزوو نشان می‌دهد که نظریه دوم در نظام حقوق بینالملل کنونی بیش از رهیافت اول میتواند بیانگر رویه و عملکرد دولتها باشد، مضاف بر آنکه به‌نظر می‌رسد به‌موجب قاعدهای در حال ظهور که حق تعیین سرنوشت خارجی را در موارد نقض سیستماتیک حقوق بشر قابل مطالبه میداند، می‌توان اعلام استقلال کوزوو را مشروع دانست.
The Independence of Kosovo: The Legality of Unilateral Secession in International Law
نویسندگان [English]
Sattar Azizi
چکیده [English]
In February 2008, the Provisional Institutions of Self-Government, an assembly under UNMIK, declared the independence of the territory of Kosovo as the Republic of Kosovo despite strong opposition by Serbia, Russia and China which is recognized by 41 states until now. International Jurists have taken two different approches towards the legallity of unilateral secession in international law. The first group belives that there is no right of unilateral secession in international law without the consent of the state, and that international law prohibits unilateral secession and safegurds the territorial integrity of the states. The Secound group advocates the idea that while there may generally be no right to secede. The international law has long recognized a privilege of secession and has not in any way prohibited that. When a secession is achieved in fact, it is recognized in international law.This article, studies the independence of Kosovo as well as the reactions and practice of the states regarding the matter.
ابتدای صفحه